Έχω κρεμάσει στο μπαλκόνι μου ένα αστέρι
του ονείρου μου τους μάγους να οδηγεί...
κι αυτούς που μέσα μου με κλείδωσαν, ποιος ξέρει...
μπορεί στο ψέμα τους μια βόλτα να 'χουν βγει.

Δεν απαντά...
Δεν εμφανίζεται, δεν επιστρέφει.
Κι ούτε ρωτά...
μήπως την γύρεψε ποτέ κανείς.
Δεν απαντά...
η ελευθερία της χρόνο δεν έχει.
Είναι καλά,
και ζει στον κόσμο της όπως κι εσείς.